VLT, first lightVLT, first lightDoor de verkoop van een aantal astronomische zaken was het financiële plaatje rond. Na de goede ervaringen met de 300mm GSO Dobson, en toch stiekem aangestoken door de "size does matter" astrokoorts, moest het er toch maar van komen... Na over en weer mailen met bekende telescoopleveranciers en aanvullend een gouden tip van Paul K, was de 400mm GSO Dobson besteld. De verpakkingen (3 grote dozen) zijn evenals het gezamenlijke gewicht van 76KG indrukwekkend. Gelukkig heeft UPS alles onbeschadigd uit zuid Duitsland gehaald en op mijn werk afgeleverd.
Woensdag 2 Juni moest het avond eten maar niet te lang duren, zodat de hele avond beschikbaar was voor de opbouw van deze lichtreus. Gelukkig kon Paul K zijn nieuwsgierigheid niet bedwingen, en kwam een handje helpen. De afmetingen van de rockerbox waren niet gering, evenals het gewicht. Alles gemonteerd en in de tuin opgebouwd voor een eerste test. Omdat we bijna tegen de kortste nacht van het jaar aan zitten, duurde het Paul K iets te lang om te wachten tot het goed donker was. Daardoor heb ik de eerste lichtstralen zelf ontvangen. Veel mogelijkheden om te kijken waren er niet i.v.m. het beperkte zicht vanuit mijn achtertuin.
Arcturus mocht vanavond de dans openen, het was duidelijk...veel ..heel veel licht kwam via de 40cm spiegel in het oculair terecht. Fel, en met de bekende 4 spikes van de vangspiegel-spider, liet Arcturus zich bekijken. De spiegel was op dat moment nog niet goed afgekoeld om een goede stertest uit te voeren. Vervolgens kwam Saturnus vanachter de dakgoot in het vizier van het GSO kanon. Het beeld wat ik toen zag, was adembenemend... Wat een detail en scherpte! Ben natuurlijk tot het uiterste gegaan met een Baader Hyperion 3,5mm oculair dat een niet te geringe vergroting van 514x ! opleverde. Maar Ja…. de volgende ochtend moest er weer gewerkt worden, dus de hele handel weer afgebroken en snel richting bed.
| VLT 2 en 5 juni 2010. Foto's © Paul Colenbrander en RedLightGroup | |
 |
|
Door omstandigheden was het niet mogelijk om eerder dan zaterdag 5 juni waar te nemen. De auto vol geladen met glaswerk en de nodige versnaperingen, ging de VLT (Very Large Telescope) voor het eerst op reis naar een goede waarneemlokatie. Paul K had op het laatst toch andere plannen, Pieter en Marcel waren verhinderd, dus bleven Paul C en Marten van de RLG over om er een mooie avond van te maken. Mariëtte was ook benieuwd naar de nieuwe aanwinst en de Ford, bepakt en bezakt, aanvaarde de rit naar donkere oorden. Naast gezelligheid was ik ook blij dat er 2 helpende handen waren die konden helpen met het versjouwen van de VLT. De opbouw ging lekker snel, en na enige collimatie en het afkoelen van de spiegel kon het feest beginnen. Marten's kundige blik testte de optiek, en zijn reactie gaf mij vertrouwen een goede koop te hebben gedaan.
Nadat de hoge cirrusbewolking oplost was, konden we ons eerste object bekijken, dat was Saturnus. Dit viel tegen, en het beeld kwam niet in de buurt van wat ik 3 dagen eerder gezien had. Slechte seëing en lage bewolking aan de horizon waren de oorzaak. Vervolgens een UHC filter aan het 30mm oculair geschroefd en op zoek naar de ringnevel M57. Dit was al beter, en ook dacht ik zelfs iets kleur te kunnen zien. M51 volgde in de reeks en was redelijk te zien. Marten bedacht dat het wel leuk zou zijn om M13 op te zoeken. Nu kon je de kracht van een 400mm spiegel goed zien! Steeds meer vergroten tot er uiteindelijk een vixen LV 9 mm in zat. M13 was beeldvullend en werd opgelost tot in de kern. Zowel Marten als ik hadden M13 nog nooit zo mooi gezien!
Helaas begon er weer bewolking op te komen en bleek dat het ook al weer 1:30 uur was geweest. Dit deed ons besluiten de spullen op te ruimen en weer huiswaarts te gaan. Op naar de donkere (en heldere) nachten!