Eindelijk gingen wij van de RedLightGroup weer eens het duister in voor een nacht vol nevels. En dan bedoelen we geen klamme mist, maar Messier-, NGC- en Caldwell-objecten.
Op de 13e oktober 2009 kwam ons land in de ijzeren greep van een hogedrukgebied boven Skandinavië. Hierdoor kwam ons land onder een polair-continentale stroming te liggen, met als gevolg een zeldzaam fenomeen: een heldere nacht! En aangezien oude maan pas na drieën opkwam, garandeerde dat een topavond!Dit liet onze club niet zomaar gebeuren, en zo kon het zijn dat na het invallen van de duisternis Paul Ki, Marten, Marcel en Pieter met hun instrumentarium aan de Schipbeek stonden: een acht- en twaalfdduims dobson, een C8 en een drieduims apo met camera erachter voor astrofoto's. Helaas had geen van de heren aan een burgermanscamera gedacht om sfeerplaatjes vast te leggen, zodat dit verhaal verstoken zal blijven van de gebruikelijke verluchtiging.
Waar wel aan was gedacht: koffie, koeken, sigaren en glühwein zodat de eerste winterse waarneemnacht van dit seizoen niet in ernstige onderkoelingsverschijnselen ontaardde. Want het was fris. Toen rond enen de spullen weer werden ingeladen, zaten de auto's dik onder het ijs.
De hemel was on-Nederlands kraakhelder. De Melkweg liep dwars over ons heen en was van Arend (west) tot Perseus (oost) te volgen. M31 in het zenit oogde als een enorme vlek van meer dan een maandiameter groot en tekende zich prachtig af naast de Melkweg. En dat was nog maar met het blote oog... De omstandigheden waren dus zeldzaam goed. Daardoor konden vele zwakke objecten in de grote spiegelkijkers worden bekeken, al dan niet met filter. M33 en de cirrusnevel waren adembenemend. Ook de eenzame planeet Jupiter en de krabnevel passeerden de revue. Het enige gefotografeerde object bevond zich in het sterrenbeeld Zwaan, bijna in het zenit.
Voor een top deep-skynacht als deze waren we vorige maand - tevergeefs - helemaal naar de Ardennen afgereisd...