DEVENTER - Tot nu toe gebruikte bijna iedere zon-, maan- en planetenjager
voor hoge-resolutieopnamen het programma Registax van Cor Berrevoets om de met
de webcam geschoten avi-filmpjes te stapelen. Registax is immers sinds jaar
en dag hèt stacking-programma voor avi-filmpjes, maar sinds kort is er
concurrentie: Avistack van Michael Theusner uit Duitsland.
![]() |
![]() |
Twee bewerkingen van dezelfde avi-opname, links Registax 5, rechts Avistack 1.81. Klik op de foto's om ware grootte te zien. De opname is gemaakt op 19 mei 2010 om 14:52 UT. |
Registax is als vanouds zeer geschikt voor planetenwerk. Ook de wavelet-functie
voor verscherping van het gestapelde eindbeeld is onovertroffen. Tot nu toe
gebruikte de auteur (met vele anderen) voor zijn H-alfa zonsopnamen het programma
Registax om de met de DMK-camera geschoten avi-filmpjes te stapelen. Bij grote
oppervlakten - zon en maan - duiken er echter problemen op, met name als de
seeing niet geweldig was tijdens de opnamen. (In de praktijk is de seeing overdag
bijna nooit geweldig.)
Bijvoorbeeld als er naden zichtbaar worden op het eindbeeld, of als het ene
gebied beter uitgelijnd is - dus scherper - dan het andere, als gevolg van het
beperkte aantal te kiezen uitlijnpunten.
![]() |
De krater Archimedes, Takahashi Mewlon 210mm f/12 Dall-Kirkham Cassegrain. The Imaging Source DMK 21AU04.AS monochrome astronomy camera, Montering: Zeiss Ib met FS2-besturing. 10-05-21; 20-47 UT. |
Avistack - net als Registax gratis te downloaden - kiest automatisch honderden uitlijnpunten. Zonnefilmpjes die vanwege de slechte seeing prullenbakkenwerk zouden zijn in Registax worden nu weer bruikbaar. Bewerkt men dezelfde zonnefilm in beide programma's dan blijkt duidelijk verschil in kwaliteit. Avistack doet het gewoon beter op de zon. Voor de maan valt geen andere uitslag te verwachten.
Avistack blijkt - als men zich even in het programma verdiept - een duidelijke en overzichtelijke interface te hebben. Bovendien zijn bewerkingen reproduceerbaar, instellingen op te slaan en films batchgewijs te verwerken. Het programma is via het menu op je voorkeurtaal in te stellen (en, du, fr, sp). Ook zijn er handleidingen in 4 talen te downloaden.
Moeten we Registax nu weggooien? Neen! Avistack heeft ook nadelen: het werkt duidelijk trager dan Registax. Bovendien is de meegeleverde waveletfunctie van Avistack voor eindbewerking nog niet veel soeps. Dit is makkelijk op te lossen door het gestapelde eindresultaat op te slaan in FITS-formaat om vervolgens beeldverscherping toe te passen met de onvolprezen Registax-wavelets. Bovendien schijnt Registax bij kleine objecten (planeten) juist een beter eindresultaat op te leveren dan Avistack, met name op contrastgebied.
De veeleisende astrofotograaf van zon, maan en planeten is dus het beste af met beide programma's op zijn/haar computer.
Die laatstgenoemde Avistack-nadelen kunnen overigens weldra overwonnen zijn: de Avistack-versies volgen elkaar snel op. Ik gebruik nu versie 1.81. Versie 2.0 is echter onderweg en de maker belooft hogere snelheden.
De kleurenfoto's
in dit artikel tonen o.m. wat Avistax vermag. Alle opnamen - zon en maan - zijn
gemaakt bij seeing die je hooguit matig kunt noemen, III à IV op de Antoniadi-schaal.
* Uiteraard zijn de foto's naderhand ingekleurd naar het visuele beeld. Het gaat om opnamen in monochromatisch licht.