Deep sky bij volle maan...

van onze verslaggever te velde

NERGENSHUIZEN - Paul C. was net terug van de camping, dus … of er nog meer leden waren die zin hadden om die avond (mits helder) met het optiek te gaan slepen, zo luidde de vraag. Nou, die waren er want Krol voorspelde een heldere nacht voor Oost-Nederland. Tijd voor een nachtje tussen de mais.

18.70

(volle maan)

Wel was er volle maan, maar dat mocht de pret niet drukken. Toen uw verslaggever met de volgeladen auto ter plaatse de laatste bocht rondde, stond Paul K.'s auto daar stil. Het waarom werd snel duidelijk: er was een gigantisch waterballet te zien: een grote waterslang lag in de berm en verderop langs de weg was een haspel te zien met daarnaast een geweldige waterfontein. Een plaatselijke afgrariër was bezig zijn grasvelden te bewateren.

De andere Paul stond al verderop langs de weg en had ondertussen een gratis autowasbeurt gehad. Uiteindelijk besloten we ons bij die laatste te voegen, ver voorbij het waterkanon. Even later zagen we de nijvere landlieden bezig het watergebeuren te ontmantelen en een gesprekje met hun leerde ons dat zij hun biezen pakten. Hoewel ze vol ongeloof reageerden op het doel van onze aanwezigheid, "sterr'n kiek'n", vonden ze het verder wel best.

Waarneemactie 24 juli 2010. Foto's © Pieter Welters en RedLightGroup

De stilte daalde neer over de velden en de grote volle maan rees sfeervol boven de oosterkim. Terwijl de duisternis viel konden we aan de slag met de opbouw van onze instrumenten, terwijl er koffie met koeken werd geserveerd. Paul C. had binnen een ommezien zijn 0,4 meter VLT opgebouwd. Er was zelfs een krukje bij voor de kleinere waarnemers... Verderop stond de 0,3 m Orion Optics van Paul K. daartussen ondergetekende met zijn 0,2 meter Mewlon. Pauls VLT toonde M57 met rode en blauwe zweem, de centrale ster van m 14 en M13 beeldvullend. Indrukwekkend wat zo'n 16-duims vermag.

Ook Marten dook op. Gezien de gezamelijke diameter van het opgestelde glaswerk (ruim 0,9 meter) vond Marten het niet meer nodig om daar nog extra centimeters aan toe te voegen. Er was immers waarneemtijd genoeg over.

Ondertussen deed de verslaggever pogingen om wat planetaire nevels te vereeuwigen met de Canon EOS. Maar helaas kwam vanuit het zuiden een brede band cirrus-bewolking op ons toe. Hoezo helder in Oost-Nederland? Helaas is het hier te lande zelden mogelijk om in alle rust deep-sky plaatjes te schieten. Astrofotografie vindt altijd plaats onder grote tijdsdruk vanwege naderende bewolking. Zo was er geen tijd meer om de montering nauwkeurig op de pool te richten met de declinatiedriftmethode. Ik schoot op goed geluk een paar plaatjes, die dus volgfouten bleken te hebben en de prullenbak in konden.

Had ik de montering wel goed uitgelijnd met de driftmethode, dan waren er vast geen volgfouten opgetreden. Maar dan was het al bewolkt geweest voor ik één foto kon schieten. Ziedaar het eeuwige dilemma van de astrofotografie. Eigenlijk is astrofotografie zelf een driftmethode.

Gelukkig was er de meegebrachte wijn van Paul C. die veel goedmaakte en die ons bovendien in staat stelde een maansverduistering te simuleren.

Terug