"De grote Hercules bolhoop (M13) is een bolvormige sterrenhoop in het sterrenbeeld Hercules. Het is een van de helderste bolhopen van het het noordelijk halfrond en is in 1714 ontdekt door Edmund Halley. Charles Messier nam hem op 1 juni 1764 in zijn catalogus op. Blablabla, enz." (Wikipedia, M13)
M13 een grote bolhoop? Hahaha! Laten we deze grootste bolhoop van het noordelijk halfrond eens vergelijken met een paar exemplaren aan de zuidelijke breedten, die helaas bij ons nooit boven de kim verrijzen. Alle drie foto's zijn met dezelfde apparatuur en met dezelfde belichtingstijden opgenomen.
We komen er dus bekaaid af hier in het noorden. Om deze bolhopen te zien moet je (Voor Omega centauri) minstens naar La Palma (28°NB), Zuid-Egypte of het Caribisch gebied. Voor 47 Tucanae, die vlakbij de kleine Magellaanse wolk staat, ontkom je niet aan een halve wereldreis, omdat je naar gematigde zuidelijke breedten moet afreizen (Namibië, Australië of Patagonië).
Foto's door Pieter Welters. Optiek: TeleVue 76mm f/6.3 TV-76 met 0.8x telecompressor/field flattener, waardoor de openingsverhouding f/5 wordt. Camera: Baader-gemodificeerde Canon EOS 350D camera, Astronomik CLS-filter. Belichting: 8x120 sec. Montering: Vixen Super-Polaris. De foto's zijn 1:1 crops 1200x800 uit originele opname. Foto M13 gemaakt in omgeving Deventer, Omega Cen en 47 Tuc in Byron Bay, Australië.